Sześcioosobowy zespół z Leeds, którego misją jest „egzekucja psychodelicznego rocka” poprzez fuzję garage punku, post-punku i doom metalu. Grupa powstała w mieście West Yorkshire jako odpowiedź na to, co uważają za wykastrowanie współczesnej muzyki rockowej.

Stylistycznie The Shits czerpią inspiracje z lineażu łączącego „Fun House” The Stooges z wytwórnią Amphetamine Reptile, Brainbombs i Drunk In Hell. Ich muzyka to „stygijska riffologia” — bezkresne, repetytywne riffy, które biczują słuchacza do nieprzytomności. Charakterystyczne dla zespołu jest powtarzanie tych samych motywów przez minuty, tworząc hipnotyczny, ale jednocześnie wyczerpujący efekt. Jak opisuje jeden z recenzentów: „próbowałem policzyć, ile razy The Shits walą w ten sam riff, ale straciłem rachubę po trzydziestu”.

Ich drugi album „You’re A Mess” (2023) to „oszałamiający atak inwektyw” składający się z ośmiu „dzikich egzorcyzmów”. Utwory takie jak „Waiting”, „Bludgeoned To Death” czy „Alone II” reprezentują nihilistyczny, mizantropijny podtekst zespołu, wyrażany przez metaliczne, kwasowe groove’y i growlujące wokale.

Media opisują The Shits jako „strasznych bydlaków” tworzących muzykę o właściwościach „ciemnobursztynowego, śmierdzącego amoniakiem sikania z trzydniowej imprezy” (The Quietus). Według Louderthanwar, ich twórczość to „prawdziwe i obecne zagrożenie dla życia i kończyn”, gdzie „bezlitosna negatywność zostaje alchemicznie przekształcona w zbezczeszcione, pierwotne zbawienie”.

Jak mówi John Doran z The Quietus: „Ustabilizuj nerwy, zagłęb się w ich metaliczne, wyżarte kwasem groove’y, a znajdziesz chaotyczny świat psychodelii i smoliście czarnego, cholernie obrzydliwego, oświecenia, które na ciebie czeka.”