kIRk: Canes of Karabakh




avant-folk / post-rock oparty o brzmienie duduka Canes of Karabakh to projekt Stanisława Matysa (duduk), Olgierda Dokalskiego (flugelhorn, fx) i Pawła Bartnika (dub). Powstanie zespołu ściśle związane jest z ormiańsko azerskim konfliktem o
Górny Karabach. W efekcie przegranej przez Armenię wojny dostępność i jakość używanych przez Matysa ustników gamish wykonywanych z trzciny, która rośnie tylko w Górnym Karabachu, drastycznie spada, a cena trzykrotnie wzrasta.
Sytuacja ta bezpośrednio wpływa na nasze brzmienie, ale także wzbudza w nas, muzykach z Polski, którzy sięgnęli po duduka, poczucie zakłopotania. Raz, że czerpiemy z tradycji zagrożonej, a przy tym bezwzględnie zakorzenionej w konkretnym miejscu, w jego ludziach, pejzażach, przyrodzie. Dwa – nas na te stroiki stać, wielu Ormian już niekoniecznie. Ze zdwojoną siłą dostrzegamy, jak bardzo niedostępna czy też pozornie dostępna jest nam tamtejsza kultura. Stanowi to asumpt do rozważań, w jakim wymiarze (i czy w ogóle) mamy prawo korzystać z tej Tradycji – tak, by jej nie naruszyć i nie profanować.