Aja Ireland to brytyjska artystka dźwiękowa i performatywna pracująca na przecięciu muzyki eksperymentalnej, choreografii dźwięku i technologii wizualnych. Laureatka Oram Award (2018), twórczyni Queer Noise Club, związana ze sceną DIY i sztuką intermedialną. Współpracowała m.in. z Joey Holder przy projektach pokazywanych na British Art Show i Biennale w Atenach.

Jej praca bazuje na dość intensywnym materiale dźwiękowym… noise, industrial, deconstructed club, future trap. Operuje na przesterze, rytmie, autotune oraz różnorodnej tekturze. Live act opiera się na hardware’że: automaty perkusyjne, przetwarzane wokale, analogowe efekty – i własnym ciele jako medium ekspresji. Dźwięk zderza się z kostiumem, światłem i ruchem. W warstwie wizualnej korzysta z estetyki mutacji i figur hybrydycznych, zrealizowanych m.in. we współpracy z projektantką LULALOOP.

Album Cryptid (Infinite Machine, 2025) powstał w czasie wycofania i utraty, w odpowiedzi na wypalenie i żałobę. Nie był planowany jako materiał koncertowy, ale jako archiwum osobiste. Krytycy opisywali go jako „auditory experience intertwining noise, future trap, and experimental bass” (Kaltblut) oraz „sonic archive of resilience, healing, and defiance” (Beatburguer).

“I wasn’t making music with the intention of sharing it; I was making the sounds I wanted to hear, the ones that would pull me out of a deep fog.” – Aja Ireland

Dla fanów SOPHIE i Arki, ale ostrzejsze, bardziej cielesne, mniej „popowe”.