Zainspirowany tradycyjną irańską grą Dafie ( یزاون†فد†), znaną z porywających rytmów typu „pytanie-odpowiedź” między wieloma muzykami, projekt bada dźwiękowe połączenie interakcji maszyny i człowieka. Wraz z gwałtownym wzrostem użycia technologii w naszym codziennym życiu, sposób w jaki komunikujemy się i doświadczamy rzeczywistości, jest zupełnie inny niż u naszych przodków. Dlatego celem tego projektu jest przedstawienie postmodernistycznego człowieka.

Losowy rytm jest generowany za pomocą „maszyn perkusyjnych” w kształcie bębna, uruchamianych przez moduły mechaniczne. Ten ewoluujący rytm przechodzi w hałas i z powrotem w rytm, towarzysząc głównej aranżacji. Ponadto rytm jest prezentowany za pomocą dynamicznych wizualizacji z projektora w czasie rzeczywistym, które są wyświetlane na instrumentach (video mapping) i wykonawcach. To połączenie muzyki i technologii dostarcza immersyjnego doświadczenia konwersji między wykonawcą a maszyną.

WSTĘP WOLNY