Artystka, znana między innymi z nieistniejącego już duetu La Fureur De Vouivre, zdaje się pochodzić z innej epoki. Jak pisze sama o sobie …..jestem studentką etnologii terenowej. Prowadzę badania na temat kartografii niewidzialnych terytoriów: krain istot nieludzkich (elfów, trolli,…) we Francji, Islandii i Irlandii. Jestem pasjonatką tradycyjnej muzyki francuskiej i tworzę kolekcję bardzo, bardzo starych piosenek, które staram się śpiewać w życiu codziennym…….

Jej muzyka bywa psychodeliczna, a jej niezwykłość podkreśla fakt użycia przez artystkę samplera zapętlającego melodię dzikich instrumentów z drewna, ziół i trzciny. Powtarzanie melodii, surowa perkusja i tradycyjna struktura piosenek potęgują wrażenie transu, a powtarzające się motywy wydają się tworzyć nieznane i zaskakujące efekty w naszym mózgu. Jej muzyka z gruntu taneczna, często bywa nieoczywista i dość pokręcona.

Pauline sprawia wrażenie istoty z innego czasu i miejsca – zbiegłego rabusia czającego się w lasach z obrazu Bruegla, integrującego surrealistyczną florę i faunę dzieła Boscha z scenerią i historią głębokiej Bretanii. Jej wymyślona mitologia jest pełna mrocznych rytuałów i pokręconych mantr, wspieranych przez zaskakujące dźwięki i tekstury terenów tak ziemskich, jak nierealnych.

BILETY