Drugi występ klasycznego już, austriackiego tercetu na AAF: precyzyjne, na wpół syntetyczne repetycje na  pograniczu postrocka i swoiście artrockowej redukcji: czułe, regularnie bijące serce skomplikowanego mechanizmu. Głęboko humanistyczna fuzja: precyzja mechanizmu na kolizyjnym kursie z „błędami” obsługi; dyskretny klik wpinanego kabla, gitarowe mikropomyłki w mikroskopowym ujęciu obezwładniają precyzyjne, na wpół syntetyczne repetycje. Ilustracyjna synestezja natężeń ciszy i dźwięków zarejestrowanych z najmniejszej z możliwych odległości. Członkowie grupy uczestniczą ponadto w takich projektach jak Trapist czy Face the Facts (Martin Siewert) oraz współpracują z czołowymi artystami współczesnej muzyki eksterytorialnej, takimi jak Otomo Yoshihide, John Tilbury, Fennesz czy David Sylvian (Martin Brandlmayr).