Klasyczna już, kolażowa maestria hałasu przemysłowo-tanecznego. Mashupowe cięcia, estetyka rozpadu w kolorach tęczy – do tego niepozbawiona waloru imprezowego. Nowojorski (obecnie) tercet od dwóch dekad zgłębiający wytrzymałość materiałów takich jak noiserock, muzyka taneczna, industrial czy dub; w tej miksturze istotne są zarówno precyzyjnie i z troską zebrane i poddane recyklingowi odpady dźwiękowe, jak i dominujący, zlepiający je w strukturę, silnie dominujący beat. Przy bliższej lekturze dźwiękowej ich cut-upowe kolaże odkrywają poziomy o wartościach imprezowych, humorystycznych, onirycznych – wrażliwe wariacje na tematy generalnego rozstroju, pokonsumpcyjnych odrzutów, poddane w formie tyle przystępnej, ile głębokiej w warstwie poszukiwań.