Po dziesięciu latach tworzenia muzyki przy pomocy gramofonów, taśm i pętli, szwajcarski muzyk, artysta, performer i architekt Christoph Hess w 1998 powołał do życia projekt o nazwie Strotter Inst., w którym skoncentrował się wyłącznie na manipulacji adapterami, nie wykorzystując przy tym żadnych nagrań czy dźwięków stworzonych przez kogoś czy coś innego. Ta anachroniczna maszyneria odgrywa u niego podwójną rolę – adaptery są jednocześnie obiektami i instrumentami. Podczas występów na żywo, jako pierwsza daje znać o sobie instalacja, dopiero potem uwaga słuchacza skupia się na dźwięku. Poziom audytywny zaczyna przerastać poziom wizualny – i dlatego optyczne pojmowanie tego jak generowany jest dźwięk odgrywa tu ogromną rolę. Artysta rzadko wykorzystuje dźwięki pochodzące ze zwykłych płyt winylowych (jeśli już, to są one uszkodzone lub porysowane), a głównym ich źródłem są specjalnie zmodyfikowane ramiona gramofonów, w których np. diamentowe igły zastąpione zostały zwykłymi igłami do szycia. Ten rodzaj podejścia do grania włącza nieczystą naturę dźwięków w strukturę tworzonej muzyki.
Strotter Inst. tworzy z adapterów obiekty dźwiękowe i instalacje. Skrót „Inst.” w nazwie projektu może jednocześnie znaczyć „instrument”, ale też „instalacja”. Tak pojmowane obiekty i instalacje stawiają w centralnym punkcie statyczną obecność gramofonów. To nie granie na nich, lecz ich własny ruch i charakterystyczny sposób działania definiują taki obiekt.
Podczas występów na żywo, Strotter Inst. generuje gęste dźwiękowe i rytmiczne struktury. Muzyka wędruje przez różne poziomy – łoskot w estetyce lo-fi zmienia się w kliki i skrobotania, po których nastają epickie drony i wielopoziomowe połamane bity, zamieniające się w końcu w podejrzane basowe medytacje. Niezależnie od, a może właśnie dzięki takiej analogowej kreacji, te soniczne struktury tworzą właściwą atmosferę w określonym miejscu i czasie.
Na koniec ciekawostka – Strotter Inst. lubi grać z publicznością usytuowaną dookoła niego.
Prezentowane we współpracy z Les Urbaines Art Festival, Lausanne
